VNO-NCW MKB Noord, de Protestantse Kerk Nederland en Welstad onderzoeken in het kader van de Regiodeal Oost-Groningen hoe we werkgevers en werknemers in Oost- en Midden-Groningen bewust kunnen maken hoe geldzorgen ieder van hen raakt en wat ze hier samen aan zouden kunnen doen. Onder de noemer ‘Door geldzorgen geraakt’, spreken we werkgevers en andere partijen uit de regio. We verzamelen in een serie artikelen de inzichten waarmee we werkgevers en werknemers uit de regio straks kunnen helpen om geldzorgen nog effectiever aan te pakken.
Femmie Slomp, HR-manager bij kartonproducent Eska, vertelt dat Eska het belangrijk vindt om betrokken te zijn bij hun werknemers, ook als die geldzorgen hebben. Ze merkt dat er een open sfeer heerst in het bedrijf, maar vindt het lastig om te peilen wat er nog onder de radar gebeurt als het gaat om geldproblemen.
“Het speelt echt niet alleen bij de laagste inkomens”
“Geldzorgen is wel een onderwerp waar we aandacht aan besteden”, vertelt Femmie. In totaal werken er bij Eska zo’n 350 werknemers in vaste dienst en nog ongeveer 100 op meer flexibele basis. Met regelmaat hebben er daarvan wel een handjevol mensen te maken met geldproblemen, zoals loonbeslag. “Het is opvallend dat het niet alleen speelt bij de laagste inkomens, maar juist ook bij middeninkomens of nog hoger.”
Het meest voorkomende signaal van geldproblemen dat het bedrijf ziet, is het vragen om een voorschot. Femmie: “Een eerste voorschot is prima, een tweede voorschot is oké, maar bij een derde aanvraag gaan bij ons wel de alarmbellen rinkelen en gaan we het gesprek met elkaar aan.”
Budgetcoach
Eska werkt samen met een vaste zelfstandige budgetcoach, die betaald wordt door het bedrijf. Ook in het geval van loonbeslag wordt meestal de budgetcoach ingeschakeld. Punt is wel dat de werknemer daar open voor moet staan en de bereidheid moet hebben om mee te werken. Hulp van de budgetcoach is niet verplicht, maar maar wel een voorwaarde om verder geholpen te worden door Eska. “De budgetcoach komt bij de medewerker thuis, kijkt wat er aan de hand is en helpt ze met hun geldzaken. Ook probeert ze regelingen te treffen met deurwaarders. Het werkt vaak eigenlijk heel goed”, zegt Femmie.
Werknemers kunnen de budgetcoach ook zelf inschakelen, zonder dat via Eska te doen. Er hangen posters in het bedrijf om hulp op maatschappelijk gebied onder de aandacht te brengen van de werknemers, en ook in de nieuwsbrief wordt er regelmatig aandacht aan besteed. “Er heerst een open sfeer in ons bedrijf, mensen lopen makkelijk bij ons naar binnen en we kennen elkaar, maar het kan natuurlijk alsnog lastig zijn om op ons af te stappen. Daarom kunnen mensen de budgetcoach ook zelf inschakelen. Uiteindelijk komt het dan alsnog bij ons terecht, omdat wij de budgetcoach betalen, maar inhoudelijk bemoeien we ons er dan niet mee.”
Femmie ziet dat het bedrijf redelijk ver gaat in de hulp die ze de werknemers biedt, maar dat vindt ze een vanzelfsprekendheid. “Zo’n budgetcoach kost geld, maar het kost ook geld als iemand bijvoorbeeld door geldproblemen niet op het werk kan komen of niet kan functioneren.”
Onder de radar
Femmie vindt het wel lastig om te duiden welke geldzorgen er nog onder de radar spelen. “Meldt iedereen zich? Of liggen er mensen thuis met slapeloze nachten omdat ze in de problemen zitten? Want zolang het functioneren er niet onder lijdt, en we ook geen andere signalen krijgen, dan zien we het niet.” Femmie geeft aan open te staan voor manieren om die ‘onder de radar-situaties’ eerder te kunnen benaderen.